Aan het eind van mijn kracht
kijk ik dodelijk vermoeid
op naar hen, hier samengebracht
terwijl het leven uit me vloeit.

Ik, die trotse bloem in 't veld
schitterend geplant in dat groene gras
lig nu verschroeid door kanker, uitgeteld
geknakt op de grond, niets van wat ik was.

Langzaam kwijnt mijn lichaam weg
maar mijn geest is niet te doden
Jezus blijft bij mij, wanneer ik me te ruste leg
wordt door God 't eeuwig leven aangeboden

Ik weet dat ik snel sterven moet
nee, niet later. God roept mij nu
Dankzij Jezus die door Zijn bloed
genade schenkt, Heer ik mag zijn bij U.

Aan het eind van mijn kracht
ben ik met Jezus hand in hand
en terwijl ik in vrede wordt verwacht
leidt Hij me naar 't beloofde land.