de adem werd de geest van wie je bent.
Je ouders gaven aan je leven diepe waarde
en maakten blij de mensen met je naam bekend.
De wereld werd de hartslag van je streven,
je hield van alles wat er was onder de zon,
je hartstocht, liefde, argeloos omhoog gedreven,
je was er steeds als weer een nieuwe dag begon.
Nu lig je dood. Je bent ons veel te snel ontvallen,
je wacht tot bij het einde van de aardse reis
wij j' in de aarde leggen en je stil verlaten.
In ons verdriet geloof ik dat wij mensen allen
geboren zijn in God, Hij 's goed en wijs.
In God mag j' opgaan en in Hem mag ik je laten.