hij was een man
die veel had willen geven
om net als anderen
gezond te zijn,
te mogen leven
hij was een schone vaas
heel fijn kristal, heel teer,
op aard te mogen leven
dat gaf God hem niet meer

hij zei het blij
maar was ineens
ook zeer bewogen
de nacht week voor de dag
het was nog heel erg vroeg
hij sprak:
God heeft Zijn armen
Zelf om mij heen gebogen
en nu is Zijn genade mij genoeg



(Na het overlijden van mijn geliefde man, Willem van Barneveld)