Bloemen, die "luisteren"

In de tuinen der doden
sieren bloemen de vele graven.

Zij "luisteren" naar de taal
van droevige gebaren.(*)

In hun kelkjes leven nog
zovele herinneringen
van samen zijn, en geliefd zijn.

De afgevallen bladeren
bedekken zachtjes de dromen,
van wie hier rusten.

Doch druppels van dauw 
verfrissen reeds hun kleuren
in de herfstkou.

En een stille Schaduw
wandelt hier rond,
en waakt en troost
wie hier treuren komt...


(*) voor Sandra, n.a.v. Allerheiligen
en Allerzielen ( het herdenken van 
de overledenen in r.k.k.)