Moeders zakdoekje
het stak nog in haar regenjas
danst thans wekelijks rondjes

Met mijn eigen witte was

Als een volgeschreven logboek
tot het rimpelloos gestreken
weer klaar ligt voor gebruik

Ik ruik soms nog wel eens

Aan dat superdunne linnen ding
waarvan moeders zonnebloemen
zienderogen verbleken

Kon ik ze maar als verrassing

In een splinternieuw jasje steken
helaas al wat uit stof is vergaat
gelukkig dat er zoiets bestaat als

Een herinnering om in te vertoeven


2 juli 2020