in helend kruid
van woord en beeld
verstouw ik stil
verlangen en gemis

een nevelbank
waarin de dag vergrijst
en herinnering
naar leegte wijst

op weke ondergrond
van zuigend blauw
en wit in vlekken
wolk en dicht

ik lees flarden
prik de tijd
hartverscheurend
liefde en eeuwigheid
 

Auteur: Marcelien Colpaert
20 maart 2002