schuilen

met ontzetting
neem ik woorden
in me op
-leven ontnomen
door een ongeval-
verlammend
mijn gedachten
met vragen
van waarom

een schreeuw
vanuit mijn hart
roepend om antwoord
dat niet komt
verstikkend werkt
hoop
in een mist van tranen
doet verdrinken

en al het weten
hoe U bent
bereikt mijn hart niet
dat pijnlijk lijdt
in vragen
waar U was
en bent
ook in de
toekomst

hulploos
turend in de verten
verschijnt U mij
en tilt mij op
draagt mij
door pijn en lijden
dat ik niet begrijp
alleen maar voel

zo stil tegen U aan
doorweken al mijn tranen
uw hart aanhoudend
vult U mijn hart
met nieuw vertrouwen


N.a.v een ernstig ongeval in vriendenkring - psalm 91

Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste woont
en overnacht in zijn schaduw,
zegt tegen de Heer:
Mijn toevlucht, mijn vesting, mijn God! Ik vertrouw op U.