ik bezie je verstilde gelaat
en in een diepe ootmoed
buig ik me naar je over
voor een allerlaatste groet

mijn gedachten dwalen af
naar vroeger levensdagen,
voor mijn ogen hangt een mist
van brandend hete tranen

mijn moeder, mijn vriendin,
ik heb nog een weg te gaan
maar aan het eind daarvan
zie ik jouw gestalte staan

dan zal jouw lach weer klinken
versmolten met de mijne
en als Magistrale Begeleiding
ook de Zijne.


U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment