mijn moeder...groot en sterk
mijn knuistje in haar grote hand
beschermend handelsmerk
En nu.. in't hagelwitte bed,
weer kijk ik naar die hand
wat is het triest dat zij nu woont
in een onbewoonbaar pand !
Een zwakke glimlach krult haar mond
nog eenmaal dat zij gaapt
'k ben "blij-verdrietig" om te zien
dat zij nu eind'lijk slaapt, slaapt, slaapt.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.