Wij zullen hun naam niet vergeten

Wij zullen hun naam niet vergeten
van hen door de dood ons ontrukt.
Ons hart door 't gebeuren gespleten
gaat onder 't verlies zwaar gebukt

Hun stem zullen wij nooit meer horen
die is door geweld ruw verstomd.
Wij hebben geliefden verloren
en dragen inwendig die wond.

Nooit meer zullen wij hen ontmoeten
er zal geen herkenning meer zijn.
Voorbij is het blijde begroeten
ons hart gaat gebukt onder pijn.

Wie zal onze tranen gaan drogen
wie slaat er een arm om ons heen.
Als wij door 't verdriet zijn bewogen
in nacht'lijke uren alleen.

Wie wil in 't verdriet blijven troosten
in rouw, aan 't verwerken de pijn.
Wie weet weer een glimlach te oogsten
die 't begin van vreugde mag zijn.

Wij moeten ons nu weer gaan richten
op toekomst de taak die ons wacht.
Wij hopen dat liefd' gaat verlichten
en gevend aan ons nieuwe kracht.