Petrus de rots

Toen Petrus dacht, ik ga verdrinken
en zijn voeten gingen zinken,
ging de zee woest op en neer
en Petrus deinde heen en weer.

Ook werd hij haast bedolven
door de meters hoge golven,
ja, toen riep hij in zijn grote nood,
Here help mij, ik ga dood!

Maar Jezus zei, zie toch op Mij,
Ik ben ál die tijd vlakbij,
grijp toch Mijn uitgestoken hand
en Ik breng je veilig weer aan land.

En zó heeft Petrus moeten leren,
dat God zelf zijn lot kan keren
en dat hij steeds opnieuw mag hopen
op het water te kunnen lopen!

Want de stormen in zijn leven,
zullen het toch op gaan geven,
want Petrus werd als discipel Gods
uiteindelijk zélf een solide rots!