Adem

Je huilt, je lacht.
Geeft teken van leven.
En soms…..en soms….
héél even,
voel ik jouw ademtocht.
Jouw ademtocht
op weg naar mij.

Je huilt, je lacht.
Je dag gaat voorbij.
Je dag, zo zwaar soms
en soms ook zo blij.
Je adem verraad:
ben je onrust of niet!
Ben je zwakheid
of ben je verdriet.

Je huilt, je lacht.
Je geeft vaak liefde,
soms haat.
Jij bepaalt zelf de sfeer
in jouw leven.
Jouw leven is adem,
soms adem tekort.
Zorg dat je weer rustig wordt…….
even.

Je huilt, je lacht,
bent eeuwig op reis.
Op zoek naar de adem
die rust brengt.
En soms……
soms héél even
blaast jouw adem naar mij.
En je vraagt of ik jou
rust wil geven.


Stef Grit


27 januari 2006