die alleen staan in de kou.
Verlaten door die stoere loeders,
verliefd op weer een andere vrouw.
Vergeten moeders met hun kind,
verraden door de jaren heen.
De eenzaamheid die ze verslindt,
door macho's met een hart van steen.
Het tijdsbeeld kerft aan hun geweten,
het knaagt aan hun bevroren ziel.
't Verleden willen zij vergeten,
de "ex" die voor een ander viel.
Wij bidden hen Gods zegen toe,
de kracht weer aan te mogen sterken.
Zij moeten dóór, zijn soms te moe,
dit botte trauma te verwerken.
De haan die schudt opnieuw zijn veren,
niet wetend dat het straffend kwaad,
zich op een dag tot hem zal keren,
terwijl hij zich in onschuld baadt.