Koersloos

Je scharrelt maar wat in het donker
vertrouwt op wat sterrengeflonker.
Je weet niet eens, wie je bent.
Het waarheen is je niet bekend.
En je ervaart, dat je alleen staat
met alles wat je wenst.
 
Je rommelt met zigzagpatronen
En al wat je doet zal niet lonen.
Je bent er als 1000 en één
met je lach, je gezucht, je geween.
En je ervaart dat je alleen staat
in alles beknot en begrensd.
 
Je scharrelt maar wat door het leven
zonder koers, zonder rust, zonder zegen.
Geen voldoening, geen zicht
en je toekomst valt dicht.
En je ervaart dat je alleen staat:
Een klap in je gezicht.
 
O, neem toch ‘het Boek der boeken’
dan hoef je niet langer te zoeken.
Dan mag je ontdekken wie Jezus is.
In Hem is wat je al zo lang hebt gemist.
Hij roept je vandaag nog bij je naam
en je ervaart, dat je nooit meer alleen staat
als je Hem voor eeuwig binnen laat!