er zijn geen woorden
we staan verlegen
in gevoel en verstand
 
mistroostig staan
treurwilgen vergeeld
kil, aan de kant
 
een blad dwarrelt
valt licht op het water
sterft eenzaam af
 
veroorzaakt stil
kringen vol later
 
de stem vervolgt
we geven dit leven
overvloedig gedeeld
terug in Uw hand
                        
de oude zegen
daalt op het dorre land
en het verse graf





 
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment