Nieuw geluk ontpopt

Mijn hart lijkt stuk te scheuren
doorkliefd door een scherp zwaard,
door wanhoop overvallen
tranen raken mijn gelaat.

Ik weet niet waar ik gaan moet
met mijn gebrokenheid,
ik zoek wanhopig uitkomst
ontvlucht de werkelijkheid.

Wie kan mij hierin steunen
wie maakt mij weer compleet,
kan mijn pijn en tranen nemen
wie ziet mijn angst, mijn leed.

Ik tast nog in het duister
ik zoek nog naar een weg,
ik wil weer zekerheden
mijn kromme paden recht.

Licht doorkruist het donker
Licht doorstraalt mijn nacht,
ik zie God staan en fluister
stamel woorden zacht.

Vader kom toch nader
maak mijn hart weer heel,
raak mij en verlos mij
het leven neemt teveel.

Ik voel Zijn sterke armen
langzaam stijg ik op,
ik stijg boven de zorgen
en nieuw geluk ontpopt.