Soms moet ze wel eens huilen.
Nu ja, niet iedereen die het ziet,
hoewel ze met zich meedraagt
de sporen van een stil verdriet.
Er is veel om te danken,
maar toch, dat knagende gevoel
maakt dat ze wordt een vechter,
een strijder in het krijgsgewoel.

Maar God ziet al haar tranen
en telt ze alle, een voor een,
aandachtig en betrokken
en Hij vergeet er werk’lijk geen.
Zo is Hij elke dag weer
begaan met al haar angst en pijn,
zo zendt Hij ongemerkt vaak
een straaltje van Zijn zonneschijn.

Wees maar gerust bij alles.
God draagt wel mee de zwaarste last
en geeft wanneer je moe wordt
vernieuwde moed en levenskracht.
Zo hoog kan niet de nood zijn
of Hij is met Zijn hulp nabij.
Je zult het wel ervaren:
Hij maakt je hart weer sterk en blij!