Soms schreeuwt een mens het luidkeels uit

Soms schreeuwt een mens het luidkeels uit,
met zijn verheffend stemgeluid.
Zijn teken van verdriet en leed,
hij hart en mond voor open deed.

Zo’n kreet rijst uit de diept’ omhoog,
die met zijn kracht omhoog bewoog.
En aan de wereld kenbaar maakt
dat men ten diepste is geraakt.

Een luisterend oor een arm gelegd,
een bemoedigend woord gezegd.
Wat nodige vertroosting biedt
in menselijk leed en zijn verdriet.

Zo handelt ook God onze Heer,
die zorgt voor een vertrouwde sfeer.
Geleidelijk wordt een mens bewust
opnieuw van vrede en van rust.