Tranen

Ze komen zo ineens, vaak als niemand het ziet,
als ik word overmand door mijn pijn en mijn verdriet.
De tranen uit mijn hart, de stromen op mijn wangen
als een schreeuw en uiting van een diep verlangen.

Zal dat ooit verdwijnen, die tranen en die pijn?
Kunnen er straks alleen nog tranen van blijdschap zijn?
Al Gods beloften, komt daar nog wel iets van terecht?
Het zijn mooie woorden, maar gebeurt dat ook echt?

En toch ziet Hij mij, mijn tranen en mijn verdriet.
Ook die pijn en dat gevecht, dat een ander niet ziet.
Hij vangt mijn tranen op en Hij doet die in een fles.
Ja, God houdt van mij en springt voor mij in de bres.

Bij Psalm 56: 9.