Soms zijn er dagen in mijn leven dat ik het even niet meer weet
Ik me zo eenzaam voel en alles om me heen vergeet.
Ik voel me dan zo verdrietig en alleen.
En ik denk waar moet ik met mijn verdriet heen.

Niemand kan me helpen of er voor me zijn.
Wat voel ik me dan ontzettend klein.
Dat ik alles zal verliezen waar ik zo naar verlang.
En dat maakt me soms ontzettend bang.

Ik weet dat er iemand altijd voor me zal zijn.
Om dat te weten is altijd fijn.
Maar soms zijn er momenten dan is dat niet genoeg.
En denk ik waarom krijg ik niet de vreugde waar ik om vroeg.

Ik zit hier nu heel alleen met mijn verdriet.
Maar weet wel God verlaat me niet.
Ik vraag aan God wilt U nu heel dichtbij me zijn en mij dragen.
Ik weet dat hij het zal doen, ik kan het rustig vragen.