voor en na
zo was het vroeger
het hoorde de dag
te vergezellen
onbewerkte ruwe stenen
gestapeld
als gedenkteken
van stevig intens
geborgen verleden
mijn denken kruist
de kop van de tafel
herinnert
het snijden van brood
de schouw in wintermaanden
rond de Leuvense stoof
iedereen was toen nog thuis
alles was eenvoudig
tot deuren opengingen