De morgen is verschenen

Als de morgen eenmaal is verschenen,
neemt hij dromen mee in zijn licht
De vermoeidheid in ‘t duister verdwenen,
jij wrijft restjes slaap uit je gezicht
 
Als de dag opnieuw is aangebroken,
komen weer verplichtingen in zicht
De energie zal worden aangesproken,
zodat het werk kan worden verricht
 
Als de avond is binnengevallen,
we ontspannen; de gordijnen dicht
Mogen onze zorgen voor even stallen,
in de tegenwoordigheid van Zijn aangezicht
 
Als de nacht alweer is gekomen,
we voor de moeheid zijn gezwicht
Ons mogen laven aan nieuwe dromen,
dan zit de dag er op en ook dit gedicht!