Een wonder van geboden tijd

Ik dacht eens een gedicht te schrijven,
maar 't vel papier bleef angstig leeg.
Ik vroeg verbaasd aan God de Vader
waarom ik plots' geen woorden kreeg.

'k Schoof mijn papier maar aan de kant,
omringd door slechts wat ongemak.
Ik richtte mij opnieuw tot God
terwijl ik vragend tot Hem sprak:

U gaf mij toch die opdracht Heer,
ik heb het slechts voor U gedaan?
U gaf mij immers die belofte
om telkens aan mijn zij te staan?

Ja Mijn kind, 'k sta aan jouw zijde,
Ik ben het die jouw leven draagt,
Ik heb geluisterd naar jouw roepstem,
had jij Mij niet om rust gevraagd?

'k Begon al wroetend in de tijd
te denken aan wat God mij zei...
Hij had gelijk, 'k had Hem gesmeekt
om zeven dagen dichters - vrij.

Exact een week kreeg ik de tijd,
een week van rust, geen enkel woord.
De achtste dag vloeide mijn inkt,
de Heer had mijn gebed verhoord.

Een wonder dus, bestaande uit
een leeg papier, gevuld met tijd,
- nu weer beschreven van de Liefde -
bewijst mij Gods behulpzaamheid...