Op de grote wolkenbogen,
boven mist en sterfelijkheid,
loop ik zingend te geloven:
geen eind komt aan de tijd.
Tijd van leven, tijd van zorgen.
Kind ben ik in eeuwigheid.
Elke dag is er weer morgen.
Nooit ben ik de weg meer kwijt.
Mocht ik terug op aarde komen,
vol van honger naar het recht.
Wat geeft mensen dan hun waarde?
Wat maakt mensen werkelijk echt?
boven mist en sterfelijkheid,
loop ik zingend te geloven:
geen eind komt aan de tijd.
Tijd van leven, tijd van zorgen.
Kind ben ik in eeuwigheid.
Elke dag is er weer morgen.
Nooit ben ik de weg meer kwijt.
Mocht ik terug op aarde komen,
vol van honger naar het recht.
Wat geeft mensen dan hun waarde?
Wat maakt mensen werkelijk echt?
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.