Omzien in verwondering

Verwonderd  zie ik om,
waar is de tijd gebleven?
De kinderen, volwassen nu
staan midden in het leven.
De kinderen van de kinderen
zien ons als oude mensen,
die ze niet meer begrijpen
maar wel het beste wensen.

Verwonderd zie ik naar
de lijn van de geslachten.
Aaneengesloten rijen
van mensen die verwachten.
De eindeloze dromen
vol liefde en geluk.
maar als de droom in duigen valt
breken ze meestal stuk.

Het leven is een zucht, een damp.
De schepper van het leven
heeft ons in alle eeuwigheid
dit stukje tijd gegeven.
Leef elke dag voor God alleen
en geef Hem alle eer.
Benut de tijd als een geschenk,
je krijgt het slechts één keer.