Het is vandaag.
Wat morgen is, dat moet nog komen,
wat gist'ren was, dat is voorbij.
Vandaag is enkel dromen.

Vandaag wil 'k even niet in God geloven.
Ik vul vandaag wel in wat ik zelf wil.
God hoeft niet in mijn hart te komen,
zijn wind om mij heen? Zwijg toch stil!

Vandaag? Was het maar gist'ren, morgen.
Dan zou ik hopen, dwars door alle vragen
dat God mij bergt, mij leidt, mij troost,
dan ben ik altijd in zijn hart gedragen.

"Vandaag" - zegt God - " Bemin ik jou;
altijd vandaag, nooit was het gist'ren, wordt het morgen.
Ik zoek jouw hand en hart,
zo kan ik in jouw ongeloof nog zorgen."

 

Frans den Harder

ingezonden 3 maart 2005