Ik zie mijn hart soms als een huis
met deuren en met ramen
ik houd ze vaak gewoon op slot
omdat ik me moet schamen.

Er zijn toch zoveel dingen mis
het is een troep van binnen
maar als ik van mijn Vader spreek
gaan zelfs de meubels springen.

Ze dansen door het hele huis
zijn vrolijk ongedwongen
ze zingen mee ik meen het echt
dan wordt Gods lof bezongen.

Dan gooi ik alle vensters los
om Vader te verhogen
dan daalt Zijn blijdschap op mij neer
wil jij dat wel geloven?

Zijn blijdschap wil ik.. als het mag
echt elke dag beleven
‘k wil vol zijn van Zijn vrolijkheid
en alles aan Hem geven.

De rommel die ik graag verstop
kan ik niet meer verbergen
het schudt vanuit de kleinste hoek
dat kan gewoon niet erger.

En alles komt dan aan het licht
dus ik begin te juichen
Gods vreugde wint het in mijn hart
het foute vliegt naar buiten.