Eigenwijs....

Mijn vader is zeer eigenwijs
hij weet écht alles beter
het maakt niet uit waar het om gaat
hij denkt het weer te weten.

Verbaasd kijk ik naar zijn gedrag
soms wil ik adviseren
dan wordt hij boos en schreeuwt heel hard
je hoeft me niks te leren.

Hij vindt dat hij het zelf wel kan 
hoopt op twee rechterhanden
hij geeft nooit toe dat iets niet gaat
en knarst dan met zijn tanden.

Maar in zijn hart, diep binnenin
voelt hij zich vaak verdrietig
hij wil zó graag de beste zijn
juist dat maakt hem zo nietig.

Jezus heeft mijn vader lief
kijkt dwars door het gemopper
de eigenwijsheid wuift Hij weg
het schreeuwen laat Hij stoppen.

Hij breekt door alle dwarsheid heen
ook door het beter weten
Zijn woord heeft nu de overhand
soms hoor ik nog wat kreten.

Maar nu brengt hij het bij de Heer
eigenwijs en toch onzeker
nederig zijn valt hem niet mee
maar het gaat inmiddels beter.

Hij schreeuwt nu al iets minder hard
en luistert zelfs naar mij
geeft toe dat hij niet alles weet
en ik… ik ben zeer blij!

Eindelijk…!