Ik ben pas zes,
‘k ga elke dag
naar de les
in de grote school.
‘k Voel me
op de dool.

Want ‘k moet nu
leren lezen,
maar mijn oogjes
willen niet.
Net of mijn blik
in het kinderbijbeltje
alleen maar
de Here Jezus ziet.

De juf vindt me
maar dom,
al mijn klasgenootjes
verwijten me
voor stom.
Zelfs achter mijn rug
voel ik de steekjes
en zo gaat het
nu al weekjes.

Hoe kan ik
hen nu zeggen,
zonder dat ik
kan lezen
hen uitleggen,
dat ik heb een
Hemelse vrind,
die me helemaal
geen sukkel vindt.

Samen met Hem
red ik het wel,
Hij tovert Zijn letters
tot Leven!
Heus, straks kan ik lezen…
Nog even…