Spelend met haar popjes,
dekt ze hen bezonnen toe.
Wil wel over hen waken,
maar ook zij, is moe.

Verschaft ze nog een kusje,
voor ze zelf spoort naar bed.
Waar ze zich eigenhandig
plots weer rechter zet.

En dan in een fractie
van een seconde,
fluistert zacht
een kindermond:
“Lieve Jesu houd ook
deze nacht,
over hen getrouw
de wacht.”

Duikt weer zoet
op haar elfensloop,
met oogjes, ja,
heel klein.
Om in een fractie
van een seconde,
volkomen
zorgeloos te zijn.

(5 januari 2010)