Van een  afstand
lijkt het best spannend,
geweren, granaten
en soms zelfs een bom.
Militairen die vechten
in verre landen,
weg van familie,
toch is het stom.

Het is echt geen pretje,
om mensen te doden,
een leven te nemen,
het klinkt zo gewoon.
Het gaat om een vreemde,
ver weg van ons leven
wij zijn geen familie
van deze persoon.
 
Wie blijft er achter,
een kind of een moeder,
een vader, familie,
misschien ook een vriend?
Was deze vreemde,
gered door de Vader,
Had deze vreemde,
de dood echt verdiend?
 
Elk levende wezen,
is voor de Vader belangrijk,
is kostbaar, waardevol,
mag komen bij God.
Krijgt deze vreemde
nog kans om te kiezen,
of nemen wij ‘t leven,
en bepalen het lot?