Daar gaat ze op haar schaatsjes
schuifelend over het gladde ijs
heeft de overkant voor ogen
niemand brengt haar van de wijs.

Met haar kleine dunne beentjes
achter een stoeltje vliegensvlug
gaat ze zwierig over het slootje
en ze slaakt een kreet, een zucht.

Ze is moe van al dit nieuwe
voor het eerst op het dunne ijs
af en toe kraakt het behoorlijk
en ik hoor ineens gekrijs.

Want daar ligt mijn kleine meisje
uitgegleden, het deed pijn
maar ik pakte haar en troostte
en dat vond zij heel erg fijn.

Het is mooi zo te genieten
van de wonderen der natuur
't is ijskoud, maar ook zó prachtig
schaatsen tot in't late uur.

Wonderlijk hoe God het maakte
Hij creëerde wonderschoon
laat mijn meisje écht versteld staan
van het schaatsen ongewoon.