Zomaar een sprookje

Er was eens een zeer goed mens
Zijn woord was liefde en troost
enkel vrede was Zijn wens
velen heeft Hij innig liefgekoosd.
 
Zijn woord sprak altijd van de liefde
Zijn daden waren puur en rein
geen sterveling die Hij ooit griefde
voor ieder wilde Hij vertrooster zijn.
 
Over vergeving heeft Hij gesproken
voor ieder mens gaf Hij Zijn leven
nog vóór Zijn oog aan ’t kruis was gebroken
heeft Hij Zijn moordenaars vergeven.
 
Nadat Hij, na Zijn opstanding,
was opgevaren tot Zijn Vader
naar het eeuwig hemelrijk.
 
Nu nog, vele eeuwen later,
wil Hij ons troosten met Zijn Geest
Hij die ons tot redder
hier op aarde is geweest.
 
Nee, dit sprookje kent nooit een einde
want eeuwig leven Zijn kinderen voort
in het voor hen bestemde hemelsoord.