ben niet vergeten
de dagen
van je weten

heel langzaam aan
ging je
bij mij vandaan

herinneringen
werden voor jou
vergeten dingen

geïrriteerd
heb ik je 
vaak bezeerd

kon ik het weten
dat jij ons leven
zomaar kon vergeten

je bent er niet
en soms ook wel
je leeft in hemel
en in hel

ik wil je helpen
ongestoord
maar het is net
of je me niet hoort

je hersens 
zijn gevangen
door tralies
omhangen

ons leven 
is nu gespleten
de mooie dagen
zal ik nooit vergeten

ik hou van jou
zoals je bent
al ben je nu
dan ook dement.

© Cobie Verheij-de Peuter

uit: "Schijnbaar mens" (2002)
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment