Och kon het maar even eergisteren zijn,
toen kenden we angst, maar niet de pijn.
Het zeker weten nu is geen troost,
want de pijn die we voelen is zo groot.
O Heer wees bij ons, help ons in deze tijd.
Wij zijn hulpeloos maar naar U zonder verwijt.
Wij willen U vragen ons bij te staan.
Dichtbij mijn neef en zijn geliefden te gaan.
Wij weten niet wat in de toekomst ligt
maar vertrouwen op U als ons grote Licht.
Schijn ons bij en verlicht onze baan
zodat wij dicht bij U maar ook elkaar staan.
U kent het doffe verdriet in ons hart
en ook al zijn onze gevoelens verward
wij mogen op U blijven hopen.
Aan Uw hand de levensbaan lopen.
Geef de doktoren het juiste inzicht,
maar ook dat ze op U zijn gericht.
Grote Geneesheer hoor ons aan
laat de te volgen therapie aanslaan.
27 januari 2006. Herkenbaar voor iedereen die te horen krijgt dat (een jong) iemand ernstige kanker heeft.
Dof verdriet
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Ziekte
- Hits: 1067
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.