Een broos engeltje*

Ooit wenste ik,
dat je me binnen liet
in jouw broze bestaan.

Je keek ons aan met een blik,
ernstig en plichtsbewust.

Maar jouw kleine wereld
verging...
stil, woordeloos...

Broze handen,
zo magere armen,
zo tengere beentjes,
zo breekbaar was jouw leven.

Jouw tedere ziel sprak
uit jouw ogen...
Alleen die ene vraag
had niemand gehoord:
"zien jullie hoe mijn 
wereldje vergaat?" 

Je verliet ons dorp,
huwde, ging scheiding aan,
kwam weer naar huis.
En vond een nieuwe vriend.

Doch jouw pijn
was niet te stillen...
Alcohol werd een noodkreet.
Je ging ten onder
met een eenzame kreet: 
"versta dan toch mijn vraag!" 

Toen je stierf, zo plotseling,
was je nog geen 40 jaar...

Nu waak je over ons,
als een broos engeltje.


* Kristel, mijn "stiefzus", stierf in april 2006.
Ze had anorexia en had nooit hulp gevonden.