Eenzame leugens

Ik beluisterde jouw stem,
die hoorde bij een hart
vol leugens...(*)

Elk verzwijgen verpulverde
een stukje van de waarheid
van dit moment.

De avond verzonk 
in onoprechtheid.
Ik voelde hoe eenzaam
je verstrikt werd
in dit net van manipulaties.

Maar ik heb de waarheid
lief.
Zonder haar ben ik 
een eenzaam kind.

Reken daarom op 
mijn schuchter pogen
om jouw diepste kern
te vinden.

Ik ervoer dat slechts 
daar de liefde woont
en de Heer je troost.

Daarom hoop ik dat
het geschonden vertrouwen,
- het jouwe, het mijne - 
zich langzaam herstelt.


(*) " dialoog" met een verslaafde.