Nu liggen al je dromen plots aan banden
geketend aan de harde werk'lijkheid
waar 't eerst nog licht was lijken koude handen
je te vervoeren naar een land van donkerheid.
Je leven, eerst nog volop in het teken
van goede zin en frisse levenslust
lijkt door de tijd heel langzaam af te breken
tóch, als ik in jouw ogen kijk dan vind ik rust.
Een kalme rust, heel diep in jou doet zeggen:
Er is nog hoop, nog toekomst in 't verschiet
al zal de dood mijn lichaam neder leggen
mijn ziel leeft voort, want God mijn God verlaat mij niet!
Gebroken dromen
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Ziekte
- Hits: 3486
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.