De morgen is ontloken
o, was het maar weer nacht
stilletjes weg gedoken
onder een warme vacht
o, was het maar weer nacht
stilletjes weg gedoken
onder een warme vacht
O nacht, laat mij ontwaken
zonder het zere lijf
breng mij naar ´t vaste baken
naar ´n veilig, nieuw verblijf.
Dan zal ik alle dagen
in d´nieuwe morgen staan
geheeld, door U gedragen
geen nacht meer binnen gaan!
© Cobie Verheij - de Peuter
(2002)
Uit: "Licht Verlangen"
De bundel met bijna 80 gedichten is hier>>>> te bestellen.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.