Zolang vertrouwd, al zolang samen
Je zou haast denken, 't is gewoon
Dat bordje, met diezelfde namen
Het samenzijn allang bekroond

Maar juist als 't niet zo nieuw meer is
Ken je elkaar, zonder te spreken
Schreef met je lief geschiedenis
Weet alle deugden, maar ook streken

Trotseerde samen die momenten
Van heel veel blijdschap, diep verdriet
Wist, na verlies wordt het weer lente
Soms dacht je zelfs: God spaart ons niet

En zo leerde je zelfs zonder woorden
Elkaar verstaan, een blik genoeg
Om daarin " 'k Hou van jou' te horen
Wetend, dat God je draagt en droeg
Marian van der Veen-Niemeijer

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment