Haar stem vertelt me
van de hel
waar ze is doorgegaan,
haar hoofd let op verkeer,
haar hellepijn
bereikt mijn hart
dat krimpt
en opent voor nog meer.
De klanken van haar pijn
raken de wanden
van de kleine ruimte,
haar woorden raken
diepten van mijn ziel,
doen me beseffen hoe het schrijnt
om ongewild
een ex te moeten zijn.
Wanneer ik uitstap
zie ik dat
de hemel zich
over haar spreidt.
Nooit hoeft een mens
door hellepijn
van ongewild
Zíjn ex te zijn.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.