was opgevaren,
restte hen slechts
naar boven te staren.
De horizontale lijn
was verbroken.
Zijn laatste woorden
waren gesproken.
Ze hoefden alleen
op de Trooster te wachten
om te worden begiftigd
met nieuwe krachten.
Toen Hij, onze Heer,
was opgevaren
om met Vader en Geest
Zijn volk te bewaren,
bracht die drieënige
combinatie,
een nieuwe, intense,
verticale relatie.
Nu Hij, onze Heer,
is opgevaren,
bereidt Hij zich voor
om zijn volk te vergaren.
Misschien is het goed
eens naar boven te staren,
of we zijn wederkomst
kunnen ontwaren.
Want ééns komt Hij wéér;
onuitspreek'lijk festijn!
Wat een dag,
WAT EEN DAG, ZAL DAT ZIJN !