Brief aan God: Sint-Gillis

Mijn Vader, God en Majesteit
mijn hart is droevig en vol pijn,
mijn ogen gevuld met tranen,
blijven in de leegte staren.
Ik begrijp de wereld niet;
zie alleen maar pijn en verdriet.
In plaats van liefde, vrede en geluk
worden mensen, ook de kleinsten,
zomaar uit het leven gerukt.
Uit respect voor de ouders en op hun vraag
wijk ik niet uit over de vreselijke daad
Wie kan dit grote leed van de ouders ooit stelpen?
het blijft de rest van hun leven bepalen
woorden van troost kunnen alleen maar falen
Wat bezielde toch die jonge man,
hij was reeds op weg naar een andere creche
dacht hij dat de opdracht van Herodus kwam?

De wereld is een schouwtoneel
van pijn en van miserie,
van nijd en strijd
Kain is de veteraan die hierin is voorgegaan,
Hij werd weggestuurd, uitgestoten
en moest, getekend, de weg op gaan.
Al vond Gij in het prille begin
alles mooi en goed
de Kains blijven voortbestaan.
men heeft niets uit zijn les geleerd,
Kains daad keert telkens weer

Wanneer, mijn God, wanneer
keert de echte vrede weer
voor ieder mens
dat is immers ook Uw wens
maar, ach ja, ik begrijp
de wereld glijdt op eigen beleid
Zij gooien Uw Wet, een wet van vrede
uit Uw bestand,
hoeven geen beloofde land
en is men niet akkoord,
dan wordt men soms geestelijk of letterlijk
vermoord.

Ondanks dat ik verslagen sta durf ik toch te hopen
dat Gij eens die valse macht zult slopen
opdat er vrede op aarde zou komen,
ook goedheid en zorgeloos leven
en dat iedereen
zich uiteindelijk op Uw Weg zal begeven.

Ik dank U voor de mensen die uit eerbied
steeds Uw liefde willen bezingen
en vooral voor diegenen
die een nieuw leven in U durven beginnen.

Uw toegenegen Maria.