Buiten
wanneer de zon
is onder gegaan
de sterren als cristal
flonkerend aan de hemel
sta jij
als schaduw tegen het maanlicht.
Kijkend naar boven
de rust in het donker
stil en onopvallend
zwijgend
met één gedachte,
waarom?
Voor je beelden
van oorlog
angst
pijn
en verdriet
huilende kinderen
zoekend
naar eten
ouders en familie,
jij opnieuw kijkend
naar boven
zwijgend
met één gedachte,
waarom?
In gedachten
hoor en zie je
het geschreeuw
de haat
wraak,
strijd en bloed
bommen
kogels en vuur,
jij opnieuw kijkend
naar boven
zwijgend
met één gedachte,
waarom?
Waarom geen vergeving,
waarom geen liefde,
waarom geen vrede,
daar sta jij
machteloos
met één blik
kijkend naar boven.
Het fleurige spel
van sterren
maan en wolken,
handen omhoog geheven
zwijgend
met één gedachte
God, waarom?
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.