je stille tranen gaan door merg en been,
ontredderd door een niet te peilen macht,
onmachtig tot een uitgesproken klacht,
emotie en verdriet zijn op je zacht
gezicht als sporen van een bange nacht,
ik zie je huilen, zomaar, onverwacht,
je stille tranen gaan door merg en been,
ik sla mijn arm vertroostend om je heen,
liefde heeft ongekende zeggingskracht,
ik wil een licht zijn in jouw zwarte nacht,
wanneer ik je zie huilen, zomaar, onverwacht.
"Zilveren Veer voor het gedicht van de week in week 13 | 2007
