Vader in de hemel, wilt U even naar mij luist’ren
Ik heb vandaag toch zoiets ergs bij mij op school gehoord.
De grote zus van mijn vriendin, ze was net 18 jaren
Is bij de liften van hun flat, zo gruwelijk vermoord
Ik wist niet wat ik moest, mijn tranen voelde ik heet branden
Het leek wel of mijn hart heel eventjes heeft stil gestaan
En steeds weer hoorde ik een stem in mij, die maar bleef vragen
Waarom moest dit gebeuren, zij had immers niets misdaan
Gist'ren zag ik bij het jeugdjournaal een jochie huilen
Aan zijn hand zijn kleine zusje snikkend van verdriet
Zij raakten plots hun moeder kwijt, toen zij vlug moesten schuilen
Ze zochten nu al dagen, waar ze was wisten ze niet
Hij was 10, zijn kleine zusje was net 6 of 7
Dolend door een land verscheurd door oorlog en geweld
En niemand kon hen zeggen, waar hun moeder was gebleven
Straks wordt hen misschien zeer droevig nieuws van haar verteld
Morgen moet ik naar het ziekenhuis voor een bestraling
De dokter heeft een groot gezwel bij mij ontdekt, daarom
Ik vind het best wel eng en ben zo bang te moeten sterven
Ik hoop maar dat ik door die erge ziekte hene kom
Mijn moeder hoor ik steeds weer huilen als ik in mijn bed lig
En papa, ach, hij kijkt zo zielig sinds dat hij het weet
Het doet me pijn te zien dat zij er zo’n verdriet van hebben
Als ik straks beter ben is dat iets wat ik nooit vergeet
Oh Vader er is zoveel leed in deze woeste wereld
Om mij heen zie ik de sporen van geweld en pijn
Oorlog, doodslag, ziekten, zorgen, honger en ellende
Ieder krijgt zijn deel, terwijl ’t zo mooi had kunnen zijn
Raakt Gij oh Heer de mensen aan, die snakken naar Uw liefde
Wilt Gij hen laten weten dat U steeds nog van hen houdt
Zodat zij Uwe vrede stromen voelen in hun harten
Daar Gij een ieder zegent, die op Uwe kracht vertrouwt
Daarom vragen wij U
Hen te helpen juist nu
In hun smart, hun verdriet en hun pijn
Wilt U door alles heen
Met Uw liefde alleen
Ook voor hen, de Vertrooster, Heer zijn.