wolken lucht en water
raken verkwikkend
de binnenlaag
van mijn wezen
ademloos kijkend
vloeit er hoop
als ochtenddauw
op mijn tong
tikt de tijd
op het ritme van mijn hart,
streelt het ‘weten’
mijn gedachten
vliedt de adem
waarheen hij gaat
om te komen
vanwaar hij kwam
wolken, lucht en water
vanaf het begin
tot een nieuw begin
alles wordt nieuw
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.