naakt ontwaakt
de dag in dromen
en ontvouwt
haar ochtendzomen

huid van steen
beweegt in water
spelend licht
tot mosgroen later

trekt de wind
een spoor van zuchten
daalt het zaad
in rode luchten

al wat leeft
sterft stil verborgen
draagt bevrucht
een nieuwe morgen

gouden stof
valt over leven
als een kleed
door God geweven
inge klumper