Stel je voor dat het nu al was,
in het laatste Bijbelboek
is al het vloeiend water zoek.
Gans de zee, een droge plas.
Zouden we te voet oversteken,
ook al duurde het dagen, weken?

De wolken zijn dan ook verdwenen,
geen water meer dat verdampt,
geen golf die de pier vastklampt.
Hongerige meeuwen wenen,
dan alleen maar zand.
Geen vis, geen dier, geen plant.

Dit alles staat opgeschreven,
geen letter daarvan gaat verloren.
De mensen willen het liever niet horen,
gaan feestvierend door 't leven.
De dag van morgen kan hun laatste zijn
en de waarheid, die doet pijn.