't Is dat kleine stukje aarde,
dat nietig stukje grond.
Dat je in je hart bewaarde,
waar je het geluk eens vond.
Waar vogels zingen in de bomen,
bloemenpracht in tuin en veld.
Waar je altijd tot rust kan komen,
respect voor leven nog steeds telt.
't Stukje wereld waar vrienden wonen,
leven in eenheid met iedereen.
Waar je vreugden en zorgen kunt tonen,
met al je geliefden om je heen.
't Plekje waar je af kunt zonderen,
éven alléén jezelf kan zijn.
Kunt genieten van alle scheppingswonderen,
of bekomen van alledaagse pijn.
't Plekje waar je in alle rust,
je handen dan in dankbaarheid vouwt.
Omdat je, van je geluk bewust,
Hem dankt die ook zovéél van jóú houdt!!
